Rynek Nowomiejski, wytyczony w 1264 roku w centralnej części Nowego Miasta Torunia, to plac o kształcie kwadratu o wymiarach 95 × 95 m, którego boki, usytuowane ukośnie do stron świata, łączą się z ośmioma ulicami wychodzącymi z każdego narożnika. Wschodni róg placu sąsiaduje z kościołem św. Jakuba. Od XIV wieku Rynek był siedzibą Ratusza Nowomiejskiego, gdzie mieściły się między innymi sala Rady Miejskiej, sąd, kancelarie i sukiennice.

     Z czasem, po zjednoczeniu Torunia w 1454 roku, ratusz pełnił funkcję pomocniczą i ostatecznie został zaadaptowany na luterański kościół pw. Św. Trójcy, zaprojektowany w stylu neoromańskim przez Karla Friedricha Schinkla i ukończony w 1824 roku. Budynek pełnił rolę świątyni różnych wyznań, a obecnie mieści Fundację Tumult.

     Kamienice okalające Rynek zamieszkiwali bogatsi rzemieślnicy, choć były one skromniejsze niż na Starym Mieście. Przy placu działały karczmy, a także Nowomiejski Dom Weselny. Historyczne budynki wielokrotnie niszczone przez pożary, wojny i odbudowywane, mają głównie nowożytną i XIX-wieczną architekturę. W okresie międzywojennym domy zajmowali kupcy, a zabudowę zmodernizowano podczas II wojny światowej. Od 1961 roku cała zabudowa Rynku widnieje w rejestrze zabytków.