Kopalnia Złota "Aurelia" to nieczynna kopalnia złota, zlokalizowana na Pogórzu Kaczawskim, na stokach Góry Świętego Mikołaja (220 m n.p.m.), w granicach administracyjnych Złotoryi. Obiekt jest udostępniany turystom przez Złotoryjski Ośrodek Kultury i Rekreacji.

 

      Kopalnia została założona w 1660 roku jako około 100-metrowa sztolnia, której celem było poszukiwanie rud miedzi. W trakcie działalności wydobyto niewielkie ilości miedzi i srebra; brak jest natomiast danych na temat ilości wydobytego złota. Ostatecznie sztolnia została zamknięta z powodu nieopłacalności eksploatacji.

 

      W 1973 roku kopalnia została udostępniona dla ruchu turystycznego. W 1998 roku, podczas badań, odkryto 28-metrowy pionowy szyb nazwany "Szybem Karola", a w 2000 roku znaleziono boczne odgałęzienia sztolni. Nazwa kopalni "Aurelia" została nadana w latach 90. XX wieku w celach turystycznych i nawiązuje do łacińskiego słowa oznaczającego złoto – "aurum" oraz średniowiecznej nazwy Złotoryi – "Mons Aurum".

 

     Istnieją legendy sugerujące, że sztolnia mogła być połączona podziemnymi korytarzami z kościołem św. Mikołaja, który znajduje się nad kopalnią, jednak korytarzy tych nigdy nie odnaleziono.

 

       Kopalnia jest otwarta dla zwiedzających od maja do końca września, od środy do niedzieli. Od początku października do 20 grudnia zwiedzanie możliwe jest po wcześniejszej rezerwacji. Wstęp jest płatny. Przy wejściu do kopalni znajduje się parking z infrastrukturą oraz miejsce do rekreacyjnego płukania złota (dojazd ul. Stromą). Eksponaty związane z wydobyciem złota można zobaczyć w pobliskim Muzeum Złota przy ul. Zaułek 2.